Kot pantolonun üstüne kadıköyde hava atmak için giymedim çubuklu formanı,
Yada; bugün hava çok güzel hadi maça gidelim diyerek gelmedim mabedine,
Sırf sosyal aktivite niyetine.
Koşa koşa geldimde bir dakika oturmadım susmadım,
Bazen boğazım kurudu yüreğimle bağırdım.
En kötü gününde hemde kötü olduğunu bile bile,
Alayına, inadına savundum sevdamızı,
Çoğu kez güldüm bazende ağladım
Ama hiçbir zaman kaybettin diye atkımı montumun altına saklamadım...
Feneri benden daha çok seviyorsun dediklerinde
kız arkadaşlarıma hep yalan söyledim;
''Aşkım olurmu öyle şey!'' diye.
Halbuki sayısız defa onlardan geçip,
Sana koştum yar niyetine.
Yaşamayan bilmez derler ya hani,
Şimdi bize ister kör aşık ister deli desinler.
Karşılıksız sevmek neymiş?
Onlar nerden bilsinler...
